ชฎา หมายถึง [ชะดา] น. เครื่องสวมศีรษะรูปคล้ายมงกุฎ, ผมที่เกล้าเป็นมวย สูงขึ้น. (ป., ส. ชฏา).
น. ชฎารูปเหมือนชฎาเดินหน แต่มีกลีบเป็นลาย ประดับมาก.
น. ผู้ทรงไว้ซึ่งชฎา.
น. ชฎายอดงอนที่มีกลีบ.
น. ชฎารูปเหมือนชฎากลีบแต่ไม่มีลวดลาย.
น. ชฎาที่ทําสําหรับสวมพระศพเจ้านาย.
น. ชฎาที่ทํายอดเป็น ๕ ยอด มีขนนกการเวกปักตอนบน, ชฎาห้ายอด ก็เรียก.
น. โกฐชฎามังษี. (ดู โกฐชฎามังษี, โกฐชฎามังสี ที่ โกฐ).